Εν. Υπαλ. Κ.Κ Αλικ/σου - Υπόμνημα προς Υφυπουργό Δικαιοσύνης

ΑΔΕΔΥ - Αγώνας για ανάκληση των περικοπών 4/08/2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Οι επιθέσεις εναντίον των Δημοσίων Υπαλλήλων αλλά και γενικότερα κατά της κοινωνίας, σε αντίθεση με τις χαριστικές ρυθμίσεις που γίνονται συνεχώς υπέρ των τραπεζών και των οικονομικά ισχυρών, όχι μόνο δεν σταματάνε αλλά συνεχίζονται πιο έντονα. Ιδιαίτερα για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, η Κυβέρνηση, με κάθε νέο νομοσχέδιο ουσιαστικά προκαλεί νέα μείωση.
 Μετά τις μειώσεις, από το Α΄ μνημόνιο (2010), που κινήθηκαν κατά μέσο όρο στο 25%, είχαμε αποφάσεις με νέες μειώσεις στους μισθούς και τα δικαιώματα από το «μεσοπρόθεσμο» και τον εφαρμοστικό νόμο.

 Συγκεκριμένα: Την επιβολή έκτακτης εισφοράς, τη μείωση του αφορολόγητου, την επιβολή εισφοράς για την ανεργία και για το Ταμείο Πρόνοιας. Οι παραπάνω εισφορές,  μάλιστα, θα ισχύσουν, με απαράδεκτο και αντισυνταγματικό τρόπο, αναδρομικά από 1/1/2011. Αυτό σημαίνει νέα μείωση του εισοδήματος, κατά μέσο όρο, 10%.

 Δυστυχώς όμως, οι βίαιες ανατροπές δεν τελειώνουν εδώ. Με την τροπολογία, την οποία κατέθεσε αιφνιδιαστικά η Κυβέρνηση, δια του αρμοδίου Υπουργού Οικονομικών και συζητείται ήδη στη Βουλή, προχώρησε σε νέες οριζόντιες, χωρίς κανένα κριτήριο, μειώσεις, περικόπτοντας το επίδομα του κινήτρου απόδοσης  κατά 50%, εν τω μεταξύ  έχει εξαγγελθεί νέο μισθολόγιο για τους Δημοσίους Υπαλλήλους και το οποίο αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση!!!

 Αποκαλύπτεται πλέον ότι ο πραγματικός στόχος της Κυβέρνησης, είναι να διαμορφώσει τακτικές αποδοχές σε πολύ χαμηλά επίπεδα, για να αποτελέσουν τη βάση  στο νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο στο Δημόσιο και το οποίο, για πολλούς υπαλλήλους και ιδιαίτερα για τους νέους, θα είναι κάτω από το όριο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας!!!

 Την ίδια τακτική, η Κυβέρνηση, χρησιμοποιεί και στα ασφαλιστικά ταμεία. Η αύξηση των εισφορών για το Ταμείο Προνοίας αποτελεί νέα μείωση μισθού,  χωρίς να εξασφαλίζει καμία προοπτική για τους ίδιους τους ασφαλισμένους, οι οποίοι ουσιαστικά ληστεύονται, αφού όχι μόνο δεν παίρνουν το εφάπαξ, μετά τη συνταξιοδότησή τους, αλλά αυτό περικόπτεται  ακόμα και στους ήδη συνταξιούχους.

 Αυτή είναι η κυβερνητική πολιτική η οποία, ενώ αυξάνει τις εισφορές για μισθωτούς και συνταξιούχους, δεν υλοποιεί τη δική της δέσμευση για οικονομική ενίσχυση του ταμείου –  που είναι εντελώς απαραίτητη για την επιβίωσή του -  την οποία εξάλλου είχε αναλάβει από τις αρχές του χρόνου.

 Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη χορήγηση δανείου από το ΤΕΑΔΥ δεν υλοποιείται, διότι η ίδια η Κυβέρνηση δεν εγγυάται, όπως είχε δεσμευτεί, του  όρους και τις  προϋποθέσεις αποπληρωμής.

 Η πραγματικότητα όμως, των 7.000 αιτήσεων συνταξιοδότησης το πρώτο πεντάμηνο του 2011 (αντίστοιχος ρυθμός με το 2010), παραπέμπει σε μεγαλύτερη εκκρεμότητα για πάνω από 50.000 συνταξιούχους που ήδη είναι σε αναμονή για την καταβολή του εφάπαξ που δικαιούνται. Έχουμε οδηγηθεί δηλαδή, στην εξωφρενική κατάσταση, να πληρώνουμε εισφορές, σε ένα ταμείο ανταποδοτικό και να μην γνωρίζουμε πότε και εάν θα πάρουμε εφάπαξ.

 Ταυτόχρονα οι Κρατικές Υπηρεσίες διαλύονται. Οργανισμοί και Δημόσιες Υπηρεσίες συγχωνεύονται ή καταργούνται, με μόνο κριτήριο τη μείωση του λειτουργικού κόστους, χωρίς να υπολογίζονται οι κοινωνικές ανάγκες, ενώ  οι εργαζόμενοι σ’ αυτές να οδηγούνται στην απόλυση και στην ανεργία, οι δε κοινωνικές παροχές, όπως της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας, να υποβαθμίζονται με τεράστιες συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο.

 Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έχουμε ξεπεράσει τα όρια αντοχής στις πιέσεις και στις επιθέσεις που δεχόμαστε.

 Είμαστε αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι από την πολιτική της Κυβέρνησης, η οποία, ενώ αφήνει άθικτα τα συμφέροντα των μεγαλοκεφαλαιούχων, ενώ ανέχεται και ενισχύει τη φοροδιαφυγή, με την πολιτική της,  οδηγεί σε εξαθλίωση τους εργαζόμενους.

 Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι αδυνατούμε πλέον να ανταποκριθούμε και στις στοιχειώσεις ανάγκες της ζωής μας. Να φανούμε συνεπείς σε προγραμματισμένες από χρόνια υποχρεώσεις μας (στεγαστικά δάνεια), στη συντήρηση των οικογενειών μας κ.λπ.

 Δεν έχουμε πλέον άλλη επιλογή, μόνο με τους αγώνες μας θα ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που διασφαλίζει μόνο τα συμφέροντα των τοκογλύφων, δανειστών και τραπεζιτών και διαλύει τη ζωή μας.

 Διεκδικούμε:

•§ Άμεση ανάκληση όλων των περικοπών και ζητούμε ακόμα και την τελευταία στιγμή να μην περικοπεί το επίδομα του κινήτρου απόδοσης.

•§ Άμεση ενίσχυση του Ταμείου Προνοίας – καταβολή όλου του εφάπαξ έντοκα, με το μεγαλύτερο ισχύον επιτόκιο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, στους δικαιούχους.

 Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να αγωνιστούμε για την προστασία δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με αίμα και που σήμερα βίαια ανατρέπονται.

Η οργή και η αγανάκτηση να γίνει δύναμη ενότητας και δράσης.

ΑΠΟΦΑΣΗ – ΠΛΑΙΣΙΟ Ε.Ε. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. 2/8/2011 ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ, ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ & ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΤΡΟΠΟ & ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ

Α.- Η νέα επίθεση, στοχοποίηση, κατασυκοφάντηση των εργασιακών δικαιωμάτων, του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, των συλλογικών κατακτήσεων και συλλογικών διαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα, είναι στα ύψη. Αποτελεί την εισαγωγή – όπως και στις αρχές του 2010 – για τη γενίκευση πιο ακραίων, βίαιων και δραματικών μέτρων σε βάρος των μικρομεσαίων, αδύναμων, χαμηλών και περιθωριοποιημένων κοινωνικών στρωμάτων.

Β.- Από το μεσοπρόθεσμο στο δεύτερο μνημόνιο το προοίμιο συντάσσεται στην τρέχουσα συγκυρία και το επόμενο δίμηνο. Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέα προγράμματα απολύσεων, συρρίκνωση και ουσιαστική διάλυση του θεσμού των ΒΑΕ, νέα σχέδια «απελευθέρωσης» των αγοραίων συμφερόντων σε βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημόνων, των δημοσίων αγαθών της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης, με νέες νομοθετικές παρεμβάσεις συρρίκνωσης, ιδιωτικοποίησης, αποδόμησης.

Γ.- Οι πρακτικές, οι χειρισμοί και η προπαγάνδα του κοινωνικού αυτοματισμού, της απαξίωσης και απομόνωσης κάθε συλλογικής κινητοποίησης, το υπόγειο και διαρκές χτύπημα κάθε δημόσιου και κοινωνικού, η αντιλαϊκή, αντικοινωνική κατεύθυνση κάθε νέου μέτρου με την ανάλογη και μόνιμη αντισυνδικαλιστική εκστρατεία, είναι ο εξοπλισμός μιας πολιτικής που τρέχει από αδιέξοδο σε αδιέξοδο, που γυρεύει απεγνωσμένα κάποια χαραμάδα εξόδου από την ολική – και δυστυχώς καταστροφική για τον τόπο – αποτυχία και κατάρρευση.

Δ.- Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν ανεπτυγμένοι συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί αγώνες, ενωτικές δράσεις, νέες γραμμές αλληλεγγύης, ανέβηκαν οι δυνατότητες των συλλογικών κινητοποιήσεων σε πιο υψηλά επίπεδα, άνοιξαν πιο δυνατές προοπτικές και ελπίδες για την ανατροπή των επιβαλλόμενων και ασκούμενων μνημονιακών πολιτικών που αυξάνουν την ανεργία, την ανέχεια, τη φτώχεια και τις ανισότητες, που γενικεύουν τη δυστυχία, τον πόνο, την αδικία.

Η Κυβέρνηση συνεχίζει αμετανόητη και αδιόρθωτη, βλέπει παραλλαγμένα τη θέση της δύναμης στον άνεμο και το άχυρο, τι από τα δύο σαρώνει το άλλο. Άλλωστε και για τις αδιέξοδες πολιτικές, τις αναποτελεσματικές πρακτικές αναζητεί άλλοθι και τις χρεώνει στη Δημόσια Διοίκηση για να συγκαλύψει τις ευθύνες της.

Ε.- Σήμερα και μετά το μεσοπρόθεσμο, πλησιάζουμε σε μια νέα κρίσιμη καμπή γεγονότων που επιστέγασμά τους επιδιώκεται να είναι το δεύτερο μνημόνιο. Και μετά, πάλι, νέα μέτρα.

Αρκετά ! Στο χέρι μας είναι να μπει ΦΡΑΓΜΟΣ.

Είναι επείγουσα ανάγκη η διαφορετική πύκνωση και άμεσα - αμέσως μετά το Δεκαπενταύγουστο - των μορφών, των γραμμών, της κλιμάκωσης των αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων.

Στην πορεία, έως το συλλαλητήριο στις 10/9/2011 στη ΔΕΘ, είναι αναγκαίο οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία να ενταχθούν με αποφάσεις, δέσμευση, οργάνωση με επιλογές Γενικών Συνελεύσεων, σε ένα σχέδιο κινητοποιήσεων διαρκείας, που μπορεί με βάση τη δυναμική να έχει αφετηρία ή στόχο, τρόπους και μορφές:

•1. 24ωρες, 48ωρες απεργίες

•2. Απεργίες διαρκείας

•3. Συντονισμό κινητοποιήσεων σε συγκεκριμένες ώρες (αρχή, μέση ή τέλος ωραρίου) με μορφές όπως : καθιστικής διαμαρτυρίας εντός ή μπροστά στους χώρους εργασίας, αποχή από συγκεκριμένες εργασίες και ειδικά αυτές που επιβαρύνουν οικονομικά τους πολίτες, προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες (π.χ. εισιτήρια εξωτερικών ιατρείων κ.α.), εκστρατείες ενημέρωσης στις γειτονιές, τους δήμους κ.α.

•4. Συλλαλητήρια

•5. Συνεχείς παραστάσεις διαμαρτυρίας με νέες δυναμικές, μαζικές μορφέςστους χώρους εργασίας, προς την Κυβέρνηση.

Κάθε Σωματείο, κάθε Ομοσπονδία ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΜΕΣΑ.

Οι μέχρι τώρα περικοπές, οι νέες και ό,τι θα επακολουθήσει με το μισθολόγιο, η γενικότερη επιδρομή στα δικαιώματα, τις κατακτήσεις, τις εγγυήσεις ζωής όλων των μισθωτών, των συνταξιούχων, των νέων, των ανέργων, των απλών πολιτών και μη εχόντων, πρέπει να γίνει εκρηκτική σε ένα νέο, οργανωμένο και ανεπτυγμένο κύμα αγωνιστικών και απεργιακών μορφών διάρκειας.

ΣΤ.- Η πραγματικότητα των επτά χιλιάδων (7.000) αιτήσεων συνταξιοδότησης το πρώτο πεντάμηνο του 2011 (αντίστοιχος ρυθμός με το 2010) παραπέμπει σε εκκρεμότητα πάνω από πενήντα χιλιάδες (50.000) συνταξιούχους στην ουρά του Ταμείου Πρόνοιας για την καταβολή του εφάπαξ ( η Κυβέρνηση ουσιαστικά έχει παραιτηθεί των δεσμεύσεών της για οικονομική ενίσχυση που είχε αναλάβει στις αρχές του χρόνου) και σε αναμονή για την επικουρική και το μέρισμα από το Μετοχικό Ταμείο που θα υπερβαίνει τους 24 μήνες. Πέρα και επιπρόσθετα των περικοπών (εφάπαξ, μερίσματα, επιδομάτων κ.α.) συνεχίζεται, με ταχύτητα επιδείνωσης, μια καταστροφική διαχείριση κάθε προβλήματος που έχει ανακύψει για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους του δημοσίου. Παράλληλα οι συγχωνεύσεις – καταργήσεις οργανισμών εγκαθιστούν βαθύτερα και επεκτείνουν την εργασιακή ανασφάλεια, αβεβαιότητα και αγωνία σε χιλιάδες εργαζόμενους. Η απάντηση εκ των πραγμάτων πρέπει να είναι άμεση, διαφορετική και κυρίως οργανωμένη και μαζική για να υπάρξει αντιστροφή των εξελίξεων, για να υπάρξουν λύσεις άμεσα. Δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο αγωνιστικές μορφές αλλά μόνο επιλογές μορφών, που μπορούν να στηριχτούν καθολικά και να αντέξουν σε διάρκεια χρόνου, σε κάθε εργασιακό χώρο και Ομοσπονδία. Αυτός πρέπει να είναι ο προσανατολισμός στην εξειδίκευση του προγράμματος δράσης για κάθε δημοσιοϋπαλληλική οργάνωση που σε συνεργασία με την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και με τις Ομοσπονδίες, να γενικεύεται, να κλιμακώνεται.

Ζ.- Οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία άμεσα και έως 22/8/2011 να εξειδικεύσουν προγράμματα και συντονισμένα να προχωρήσουμε στην υλοποίησή τους με αφετηρία την εβδομάδα 22/8/2011 – 26/8/2011.

ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ, ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 22/8/2011, ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ.

Η ΟΡΓΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

ΔΥΝΑΜΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΕΝΟΤΗΤΑΣ –

ΝΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ – ΝΕΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.